ERENLER KAYMAKAMI SALİH KARABULUT’UN 18 MART ŞEHİTLERİ ANMA GÜNÜ NEDENİYLE YAYINLADIĞI MESAJ
16.03.2017
Çok Değerli Erenlerli Hemşehrilerim,
Tarihimizin şeref sayfalarından biri de bundan 102 sene önce 18 Mart’ta Çanakkale’de yazılmıştır. Çanakkale’de; teknik üstünlük, yurt ve ulus sevdası karşısında bütün anlamını yitirmiş, zafer mertlikle kucaklaşmış, ölüm şehit olmakla yüceltilmiştir.
Esasen Türkiye’miz, güzel vatanımız, baştanbaşa “Serhattır.” Edirne’den Kars’a, Karadeniz’den Akdeniz’e kadar acaba şehit kanlarıyla sulanmayan bir karış toprağımız var mıdır? Ama Çanakkale başka, Çanakkale bambaşka, Çanakkale’yi unutamayız. Çünkü uzanan bütün sırtlarda kanımız, kemiğimiz, etimiz, şehidimiz vardır bizim. Çanakkale’dir burası, kuru dikenlerde bile Mehmedimiz vardır bizim. “Çanakkale Geçilmez” diye destanlarımız vardır bizim.
1- Çanakkale başka, Çanakkale bir bambaşka, Türk’ün kanıyla yazdığı bir tarihtir, bir destandır Çanakkale. Anafartalar gurubu komutanı Mustafa Kemal’in “Size taarruzu değil, ölmeyi emrediyorum” komutuyla Mehmetler, sanki ölüme değil, düğüne gidiyorlardı. Elbette Çanakkale geçilmez. Ezineli Yahya Çavuş, komutasındaki 63 kişi ile koca bir tümene karşı durur. Hepside şehit olur. Ama koskoca tümeni bir karış dahi ilerletmez. 57.Alay, Komutanı Yarbay Hüseyin Avni Bey tümeniyle birlikte tamamen şehitlik rütbesine erişir.
2- Çanakkale başka, Çanakkale bir bambaşka. Bir kahramanlık abidesidir Çanakkale. Çanakkale’de, yedi düğeli dize getiren kahraman Mehmetçiği, Mehmet Akif, bakınız ne kadar güzel tasvir ediyor.
Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor.
Bir hilal uğruna Ya Rab ne güneşler batıyor.
Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker.
Gökten ecdâd inerek öpse o pak alnı, değer.
Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor tevhidi.
Bedrin aslanları ancak bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
“Gömelim gel seni tarihe” desem, sığmazsın.
3- Çanakkale başka, Çanakkale bir bambaşka. Türk Milleti dayanışmanın, kaynaşmanın en güzel örneğini vermiştir Çanakkale’de. Çanakkale, adeta gönül birliğinin, gaye birliğinin sembolü olmuştur. Bakınız o yıllarda istiklal bülbülümüz Akif nasıl şakıyor, neler söylüyordu?
Şu karşımızdaki mahşer kudursa, çıldırsa,
Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa,
Değil mi cephemizin sinesinde iman bir,
Sevinme bir, acı bir, gaye aynı, vicdan bir,
Değil mi ortada bir sine çarpıyor, yılmaz.
Cihan yıkılsa, emin ol bu cephe sarsılmaz.
Girmeden tefrika bir millete düşman giremez.
Toplu vurdukça yürekler, onu top sindiremez.
4-Çanakkale başka, Çanakkale bir bambaşka. Düşmanın mağrur gelip, mağlup döndüğü yerdir Çanakkale.
Düşünün, bir avuç Mehmetçiğin karşısında dünyanın dört bucağından gelmiş çeşitli kavimlere mensup askerlerden oluşan ve yüksek savaş teknolojisi kullanan bir ordu vardı.(İngiliz, Fransız, Kanadalı, Avusturyalı, Anzak v.s) Bu ordunun yaptığı ise, savaştan öte vahşilikti. Bütün bu imkânsızlıklara rağmen Mehmetçik bir Anzak kolordu ile çok sayıda İngiliz ve Fransız askerini bu kıyılara gömer. Denizin, sahilden itibaren 50 metrelik kısmı, kıpkırmızı kesilir ve kan gölü haline gelir. Bunun içindir ki, Çanakkale hasta adam diye bilinen bir milletin, tekrar ayağa kalktığı, şahlandığı bir destandır. Kendilerini “Dünyanın emsali görülmemiş galibiyetlerinin mümessilleri sananlar, Mehmetçiklerden Çanakkale’de öylesine bir ders aldılar ki, bu yenilginin acısını asla unutmayacaklardır. Mağdur düşman silahlarının gücüne, donanmalarının kudretine ve askerlerinin çokluğuna güveniyordu. Ama onların silah ve mühimmat üstünlüğüne karşı, Türk askerinin de düşmanı Boğazdan geçirmeme hususunda dini ve milli azmi vardı. Akif’in dediği gibi,
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi, serhaddım var,
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
Medeniyet dediğin tek dişli kalmış canavar.
Kısacası Çanakkale ve Gelibolu Yarımadası düşmana yurt değil, mezar oldu. Göz bebeğimiz Mehmetçiğimiz elde süngü, bu mübarek toprakları beklerken, hangi düşman istikbalimize göz dikebilir? Şanlı Bayrağımızı o yüce burçtan kim indirebilir? Tekbir seslerinin arş-ı alaya yükseldiği o muhteşem tabloyu şöyle bir tahayyül edin. Sonuçta zafer, ellerindeki silahlarla ölenlerin, son nefeste Allah-u Ekber diyenlerin, Hakka Kurban olanların ve şahadet şerbetini içenlerin olmuştur.
Orhan Şaik GÖKYAY’IN dediği gibi;
Bu vatan toprağın kara bağrında,
Sıra dağlar gibi duranlardır.
İstiklal uğrunda, namus yolunda,
Kendini tarihe verenlerindir.
Ardına bakmadan yollara düşen,
Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,
Huduttan hududa yol bulup koşan,
Cepheden cepheye soranlarındır.
İleri atılıp sellercesine,
Göğsünden vurulup tam ercesine,
Bir gül bahçesine girercesine,
Şu kara toprağa girenlerindir.
Tarihin dilinden düşmez bu destan,
Nehirler gazidir, dağlar kahraman,
Her taşı bir yakut olan bu vatan,
Can verme sırrına erenlerindir.
5- Çanakkale başka, Çanakkale bir bambaşka. Mananın maddeye, haklının haksıza zaferidir, galibiyetidir Çanakkale. Gerçekten Koca Seyit’in (Seyit Çubuk) 276 kiloluk top mermisini Ya Allah deyip yalnız başına kaldırarak topun kundağına sürüp düşmana fırlatması, İngilizlere ait Ocean adlı savaş zırhlısını batırması ve savaşın seyrini değiştirmesi başka türlü izah edilemez.
6- Çanakkale başka, Çanakkale bir bambaşka. Tarihin, göğüs göğse yapılmış en büyük süngü ve savunma savaşlarından birine sahne olmuştur Çanakkale. Şehit sayısının fazlalığı da bundandır. Bu hususu İstiklal Şairimiz şöyle dile getiriyor.
“Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer,
O ne müthiş tipidir, savrulur enkazı beşer.
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara, vadilere sağnak sağnak.”
(Gökler ölü indirmede, yer ölü püskürmede: o ne müthiş tipidir ki insana ait ne kadar aza varsa havada uçuşuyor. Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak, sırtlara, vadilere sağanak gibi boşalır.)
7- Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın dediği gibi. “Çanakkale, yeni Türkiye’nin önsözüdür. Kurtuluş Savaşının (Milli Mücadelenin) mukaddimesidir.”
8- Çanakkale başka, Çanakkale bir bambaşka. 251,300 şehidin şahadet şerbetini içtiği, rütbelerin en yükseğine eriştiği mübarek bir mekândır Çanakkale. Diğer bir ifadeyle, Türk Milletinin kalbinin attığı yerdir Çanakkale. “Şüheda fışkıracak toprağı sıksan Şüheda” diyen İstiklal Şairimiz ne kadar haklı değil mi? Çünkü tam 251,300 şehit yatıyor Çanakkale’de.
Bu duygu ve düşüncelerle 18 Mart Şehitler Günü münasebetiyle başta Cumhuriyetimizin kurucusu Büyük Önder Atatürk ve Silah Arkadaşları olmak üzere, ebedi hayata irtihal etmiş büyüklerimizi, yine Çanakkale başta olmak üzere bu toprakları bizlere vatan yapmak için gözlerini kırpmadan canlarını veren aziz şehitlerimizi, yiğitçe ölüme yürüyen kefensiz kahramanlarımızı rahmet, minnet ve şükranla anıyorum. Ruhları şad, mekânları cennet olsun, diyorum. Hepinize sevgi, saygı ve muhabbetlerimi sunuyorum. 16/03/2017
